ข้อความที่ตัดตอนมาต่อไปนี้มาจาก หนังสือ ของStephen A. Schwarzman เรื่องWhat It Takes: Lessons In the Pursuit of Excellence ลิขสิทธิ์ © 2019 โดย Stephen A. Schwarzman พิมพ์ซ้ำโดยได้รับอนุญาตจาก Avid Reader Press ซึ่งเป็นสำนักพิมพ์ของ Simon & Schuster, Inc.ครั้งหนึ่งฉันเคยเข้าร่วมการประชุมผู้ประกอบการนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยชั้นนำของอเมริกา
ศาสตราจารย์ด้านการเป็นผู้ประกอบการแสดงสไลด์ที่แสดงขั้นตอน
ทั้งหมดที่สตาร์ทอัพต้องทำ ตั้งแต่การจ้างคน การหาเงิน ไปจนถึงการพัฒนาผลิตภัณฑ์และออกสู่ตลาด สไลด์ของเขาแสดงให้ธุรกิจเห็นถึงเส้นทางที่โค้งขึ้นด้านบนซึ่งคาดเดาได้ซึ่งกระทบกับเหตุการณ์สำคัญต่างๆ ถ้าเพียงแต่ฉันคิดกับตัวเอง ประสบการณ์ในการเป็นผู้ประกอบการของฉันนั้นไม่มีอะไรนอกจากเส้นโค้งที่ราบรื่นและสูงขึ้น มันเหนื่อยมากที่ฉันไม่เคยเข้าใจความคิดของคนที่อยากเป็น ทำครั้งเดียวก็ยากพอแล้ว
เมื่ออาจารย์หยุดพูดและส่งไมโครโฟนให้ฉัน ฉันตัดสินใจว่านักเรียนเหล่านี้จำเป็นต้องตรวจสอบความเป็นจริง ถ้าคุณจะเริ่มต้นธุรกิจ ผมบอกพวกเขาว่า ผมเชื่อว่าต้องผ่านการทดสอบพื้นฐานสามอย่าง
แบบทดสอบสามข้อสำหรับแนวคิดทางธุรกิจของคุณ
ประการแรก ความคิดของคุณต้องใหญ่พอที่จะพิสูจน์ว่าอุทิศชีวิตให้กับมัน ตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีศักยภาพที่จะใหญ่โต
ประการที่สองมันควรจะไม่ซ้ำกัน เมื่อผู้คนเห็นสิ่งที่คุณนำเสนอ พวกเขาควรจะพูดกับตัวเองว่า “แม่เจ้า ฉันต้องการสิ่งนี้ ฉันรอสิ่งนี้อยู่ สิ่งนี้ดึงดูดใจฉันจริงๆ” ถ้าไม่มี “อ๊าาา!” คุณกำลังเสียเวลาของคุณ
ประการที่สาม เวลาของคุณต้องถูกต้อง โลกไม่ชอบผู้บุกเบิก ดังนั้น หากคุณเร็วเกินไป ความเสี่ยงที่จะล้มเหลวก็สูง ตลาดที่คุณกำลังกำหนดเป้าหมายควรจะมีโมเมนตัมเพียงพอที่จะช่วยให้คุณประสบความสำเร็จ
หากคุณผ่านการทดสอบทั้ง 3 ข้อนี้ คุณจะมีธุรกิจที่มีศักยภาพที่จะยิ่งใหญ่ นำเสนอสิ่งที่ไม่เหมือนใคร และเข้าสู่ตลาดในเวลาที่เหมาะสม จากนั้นคุณต้องเตรียมพร้อมสำหรับความเจ็บปวด ไม่มีผู้ประกอบการรายใดคาดหวังหรือต้องการความเจ็บปวด แต่ความเจ็บปวดคือความเป็นจริงของการเริ่มต้นสิ่งใหม่ มันหลีกเลี่ยงไม่ได้
สร้างทีมที่เหมาะสม
บริษัทที่แท้จริงไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้น การหาเงินและการสรรหาคนดีเป็นเรื่องยากมาก แม้ว่าคุณจะมีขนาดเล็กและทรัพยากรของคุณมีข้อจำกัดมากที่สุด การค้นหาคนที่เหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่คุณสามารถทำได้ โดยทั่วไปคุณจะไม่สามารถเข้าถึงผู้ที่ดีที่สุดซึ่งทำงานที่อื่นในระดับค่าตอบแทนที่สูงกว่ามาก คุณต้องทำกับคนที่คุณได้รับ หมายความว่า อย่างน้อยที่สุด คุณต้องลดเกณฑ์ของคุณเป็นคำถามง่ายๆ: บุคคลนี้มีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าต่อพันธกิจของธุรกิจนี้เช่นเดียวกับคุณหรือไม่?
ตอนที่ฟิล ไนท์สร้างไนกี้ เขาจ้างนักวิ่งระยะไกลคนอื่นๆ มาร่วมงานกับเขา เพราะเขารู้ว่าอะไรก็ตามที่พวกเขาขาดความรู้ด้านธุรกิจ พวกเขาจะไม่มีวันยอมแพ้ พวกเขาจะยอมเจ็บปวดและไปจนจบการแข่งขันแม้จะมีความยากลำบากก็ตาม
เมื่อคุณก่อตั้งบริษัท คุณมักจะมีความสุขที่ได้พบคนที่มีคุณภาพ
และเต็มใจที่จะร่วมเดินทางไปกับคุณ แต่เมื่อคุณโตขึ้น คุณจะรู้ว่าบางคนเป็นเหมือนผู้รับที่กว้างในฟุตบอลด้วยมือเปล่า คุณโยนให้พวกเขา แล้วลูกบอลก็กระเด็นไปโดนพวกเขา คนอื่นมีมือเหมือนกาว ในฐานะคนดี คุณคิดว่าบทบาทของคุณคือการเกลี้ยกล่อมคนอายุ 6 และ 7 คนจาก 10 คน ถ้าคุณเก็บมันไว้ คุณจะลงเอยด้วยบริษัทที่ไม่สมบูรณ์ซึ่งคุณทำงานทั้งหมด นอนทั้งคืนกับคนไม่กี่คนที่สามารถสร้างได้ มันเกิดขึ้น
คุณมีสองทางเลือก: บริหารบริษัทขนาดกลางที่ไม่ไปไหนหรือกำจัดคนธรรมดาสามัญที่คุณสร้างขึ้นเพื่อที่คุณจะได้เติบโต หากคุณมีความทะเยอทะยาน คุณต้องเติมเต็มบริษัทของคุณด้วย 9 และ 10 และมอบงานยาก ๆ ให้พวกเขาทำ
หวาดระแวง
สุดท้าย การจะประสบความสำเร็จในฐานะผู้ประกอบการ คุณต้องหวาดระแวง คุณต้องเชื่ออยู่เสมอว่าบริษัทของคุณเป็นบริษัทเล็กๆ ไม่ว่าจะมีขนาดเท่าใดก็ตาม ทันทีที่คุณเริ่มยิ่งใหญ่และประสบความสำเร็จ ผู้ท้าชิงจะปรากฏตัวขึ้นและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแย่งชิงลูกค้าและเอาชนะธุรกิจของคุณ คุณไม่เคยอ่อนแอมากไปกว่าช่วงเวลาที่คุณคิดว่าคุณประสบความสำเร็จ
บริษัทที่นำโดยผู้ก่อตั้งหลายแห่งพยายามเปลี่ยนจากการเริ่มต้นที่กระท่อนกระแท่นไปเป็นเครื่องจักรที่มีการจัดการที่ดี ผู้ประกอบการมักชอบเชื่อสัญชาตญาณของตนเองมากกว่าระบบที่เป็นระเบียบเรียบร้อยแบบที่ผู้บริหารมืออาชีพใช้ ผู้ประกอบการมักจะต่อต้านข้อจำกัดใดๆ ก็ตามที่วางอยู่บนสัญชาตญาณและพลังงานที่ทำให้บริษัทของพวกเขาดำรงอยู่ แต่ท้ายที่สุดแล้ว ขีดจำกัดเหล่านี้เป็นรากฐานสำหรับการเติบโตในระยะต่อไป ความปั่นป่วนของการก่อตั้งบริษัทในบางจุดต้องยอมให้มีการนำระบบที่อนุญาตให้คนอื่นเข้ามาช่วยขับเคลื่อนองค์กรไปข้างหน้า
Credit : แนะนำ 666slotclub.com
